Psychologiem być?
Autor: Natalia R.
Kim jest psycholog -> Kim był, a kim jest obecnie? Psycholog jasnowidzem? Psycholog menadżerem? Psycholog terapeutą? Psycholog powiernikiem? Jak inni widzą psychologa? Jaki jest obraz psychologa w świadomości Polaków?
Niezwykła popularność psychologii w ostatnich latach wynika stąd, że dyplom psychologa staje się drogą do kariery w bardzo wielu dziedzinach. Coraz bardziej powszechne stają się praktyczne zastosowania wiedzy psychologicznej, nie tylko w klinice, ale i w negocjacjach, w rozwiązywaniu konfliktów, w zarządzaniu zasobami ludzkimi, w komunikacji społecznej. Do pracy w tym zawodzie kształcą różne kierunki, które ostatnio powstają jak grzyby po deszczu. W niebagatelny sposób tę sytuację wykorzystują uczelnie niepaństwowe, które wzajemnie konkurują w tworzeniu nowych specjalizacji z pojęciem "PSYCHOLOGIA" w tytule. Popularność tej dyscypliny rośnie w oszałamiającym tempie, ogromna rzesza świeżo upieczonych absolwentów szkół średnich marzy o podjęciu studiów właśnie w tym kierunku. Po części wynikać to może z niestety wciąż powszechnie obecnych w społeczeństwie mitów związanych z zawodem psychologa oraz szeroko rozumianej zmiany na rynku pracy. Jednym z wielu czynników działających na wybór studiów psychologicznych są stereotypy. Psychologom często przypisuje się moc zrozumienia absolutnie w każdej sytuacji towarzyskiej tego, co inne osoby myślą i czują. Oczywiste jest, że chęć zdobycia tego typu umiejętności jest niezwykle kusząca, jednakże niemożliwa do zrealizowania. Bardziej racjonalnym motywem wyboru tej profesji jest zmiana na rynku pracy.
Specyfikę zawodu psychologa pragnę przedstawić w czterech zasadniczych wymiarach, od których uzależnione jest jego funkcjonowanie w społeczeństwie. Skupię się kolejno na kwestiach związanych z: edukacją przyszłych psychologów, rynkiem pracy, następnie wskażę na prawny aspekt zawodu zaufania publicznego, jakim jest psycholog. Na zakończenie zaprezentuję stereotypy dotyczące psychologa oraz jego obraz w Polsce.
Psycholog - wieczny student
Psychologia już od kilku lat cieszy się ogromnym zainteresowaniem wśród absolwentów szkół średnich. Według statystyk o jeden indeks na psychologii ubiega się od 10 do 20 osób. Jest to zdecydowanie jeden z najpopularniejszych kierunków, który w rankingach uzyskuje zbliżone pozycje do informatyki czy medycyny.
Studia psychologiczne prowadzone są na kilkunastu uczelniach publicznych w Polsce, z których najlepsze (pod względem pozycji akademickiej, siły kadry i przyjaznego studiowania - ranking Polityki z 2007 roku) [1] to: Uniwersytet Warszawski w Warszawie, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytet Gdański w Gdańsku. Wśród uczelni niepublicznych prym wiedzie Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, która pochwalić może się wieloma nagrodami i wyróżnieniami.
Studia psychologiczne to zaledwie punkt wyjścia do dalszej edukacji, twierdzi Ewelina Supińska, absolwentka Uniwersytetu Gdańskiego. "W zależności od specjalizacji i zainteresowań zawodowych absolwenci psychologii kształcą się dalej. Przykładowe miejsca edukacji magistrów psychologii to: szkoły psychoterapii, studia podyplomowe (zarządzanie zasobami ludzkimi i inne), szkoły trenerskie czy też inne kursy i szkolenia. Uzupełnianie edukacji konieczne jest u psychologów klinicznych, którzy zamierzają zajmować się psychoterapią (kilkuletnia szkoła terapii). Poza tym, niezależnie od specjalizacji, w zawodzie psychologa niezwykle ważne jest aby uczyć się całe życie i "być na bieżąco", czyli stale śledzić postępy nauki w zakresie psychologii i dziedzin pokrewnych"[2]
Konieczność dokształcania się psychologów jest kwestią bezdyskusyjną.. Deprymujące są jednak niewyobrażalnie wysokie koszta szkoleń przeznaczonych dla tej grupy zawodowej. W sytuacji, gdy osoba zajmuje już pewną ustabilizowaną pozycję społeczną, może sobie pozwolić na wydatki rzędu kilku tysięcy złotych, za czterozjazdowy kurs. Natomiast młode osoby zaraz po ukończeniu studiów skazane są zazwyczaj na niskopłatne praktyki w ośrodkach społecznych. Zawód psychologa jest jednym z zawodów, w których brak bieżących informacji, brak kontaktu z nowościami naukowymi może mieć tragiczne skutki nie tylko dla psychologa ale także dla osoby, która może stać się ofiarą jego niewiedzy.
Psycholog w ferworze pracy
W ostatnich latach pojawiło się wiele nowych obszarów zastosowania wiedzy psychologicznej. Agencje pracy, zajmujące się rekrutacjami, zatrudniają armie psychologów. Psycholog reklamy, trener, negocjator - te osoby z pewnością znajdą posadę w globalnych korporacjach, które intensywnie wkraczają na polski rynek. Zapanowała moda na pobieranie nauk z umiejętności miękkich, tj. asertywność, komunikacja interpersonalna, rozwiązywanie konfliktów; osobą, która posiada odpowiednie kompetencje do przekazywania wiedzy z powyższego zakresu jest właśnie psycholog. Dodatkowo zawód psychologa obejmuje wachlarz "tradycyjnych" (wcześniej obecnych na rynku) działań, m.in. pomoc w rozwiązywaniu problemów uzależnień, patologii, bezrobocia, niepełnosprawności.
W odniesieniu do rynku pracy wyróżnić można następujące specjalizacje w psychologii:
1. Psychologia Kliniczna (praca w gabinecie psychoterapeutycznym, w szpitalu),
2. Psychologia Wychowawcza / Społeczna (praca w ośrodkach szkolno - wychowawczych),
3. Psychologia Zarządzania i Marketingu (praca w charakterze negocjatora, w reklamie i public relations, w HR - human resources).
Psycholodzy są zbiorowością niezwykle zróżnicowaną pod względem wykonywanej pracy i zarobków. Zupełnie inaczej społeczeństwo odbiera pracę psychologa w korporacji, który często utożsamiany jest ze specyficznym typem menadżera, a pracę terapeuty w szpitalu psychiatrycznym.
Psycholog powiernikiem
Przyjęty przez rząd 16 września 2003 r. projekt nowelizacji ustawy o zawodzie psychologa określa profesję psychologa mianem zawodu zaufania publicznego. Zawód zaufania publicznego to zawód, który charakteryzuje się szczególną więzią zaufania między klientem a osobą wykonującą dany zawód.
Z badań przeprowadzonych przez CBOS w 2004 roku dotyczących "Opinii społecznej na temat zawodów zaufania publicznego", wynika, iż ankietowani są skłonni zaliczać różnorodne profesje do kategorii zawodów zaufania publicznego. Co jest niezwykle zaskakujące, respondenci w minimalnym procencie poniżej 1% wskazywali na psychologa jako zawód publicznego zaufania. Największą popularnością cieszyły się zawody związane z medycyną oraz prawem- co odkryto, pytając o swobodne skojarzenia respondentów.
W sytuacji gdy respondentom przedstawiono definicję zawodu zaufania publicznego oraz listę dwudziestu sześciu zawodów posiadających status takiego zawodu i poproszono ich o wyrażenie opinii, którym zawodom powinien taki status przysługiwać, ponad 85% badanych wskazało zawód psychologa.
Ta sprzeczność, polegająca na nie wskazaniu w pierwszym etapie badań zawodu psychologa, wiąże się moim zdaniem ze stosunkowo niewielką obecnością w opinii społecznej tej profesji. Wynikać to może z niedługiej tradycji psychologicznej w społeczeństwie polskim.
Psycholog jasnowidzem? Student psychologii człowiekiem z problemami?
Społeczne wyobrażenie psychologa w ogromnym stopniu różni się od właściwych cech i funkcji tego zawodu.
Wciąż popularna jest opinia, że psycholog w niezwykły sposób odkrywa wnętrze osób, z którymi ma kontakt i w każdej sytuacji natychmiast "rozgryza" swojego rozmówcę. Wnioskowanie wynikające z takiego wyobrażenia jest proste - lepiej unikać kontaktów z psychologami. Jest to oczywiście błędny obraz psychologa. Nie jest on przecież ani jasnowidzem, ani wróżką.
Kolejnym stereotypem dotyczącym grupy psychologów, a w szczególności studentów psychologii jest opinia o "niepoukładanym", mającym wiele własnych problemów człowieku, który pragnie przez zgłębianie nauki psychologicznej odnaleźć przyczynę swoich niepowodzeń. Popularne jest także postrzeganie psychologów jako osób nastawionych na dominację i władzę, czy na manipulację innymi. Tymczasem nie ma danych potwierdzających informacje, jakoby odsetek osób z problemami psychologicznymi był wyższy wśród studentów psychologii w porównaniu ze studentami innych kierunków. Badania, przedstawione przez psycholog Ewelinę Supińską pokazują, "że amerykańscy studenci, wybierający kursy z psychologii klinicznej, diagnozy i psychoterapii ani nie mają więcej problemów osobistych niż ich koledzy z innych kursów, ani też nie mają większej neurotyczności i potrzeby władzy". Wśród polskich studentów zapewne sprawa wyglądałaby podobnie.
Psycholog w Polsce
Pomimo wielu zmian na lepsze, naród nasz pod względem korzystania z usług psychoterapeuty jest wciąż na szarym końcu w porównaniu do krajów Europy zachodniej, nie wspominając o USA, gdzie psychoterapia zdecydowanie wiedzie prym. W Polsce możliwość skorzystania z usług psychoterapeuty w gabinetach prywatnych nadal ograniczają względy finansowe - dla przeciętnego Polaka to wciąż zbyt duża kwota.
Psychoterapia zatem staje się dobrem luksusowym, na które pozwolić mogą sobie jedynie zamożne osoby. Dodatkowo dostępność do specjalistów z tej dziedziny zdecydowanie kuleje w mniejszych miejscowościach, gdzie próżno szukać gabinetu psychoterapeuty. Światełkiem w tunelu dającym nadzieje na rozwiązanie tego problemu jest e-psychologia (psychologia online), czyli możliwość rozmowy internetowej z psychologiem, bądź też e-psychoterapia - rozmowa online z psychoterapeutą.
Na szczęście zaobserwować można znaczący wzrost prestiżu i zaufania społecznego do zawodu psychologa, którego bezpośrednią miarą jest coraz większa powszechność w korzystaniu z usług terapeutycznych. Choć profesja psychoterapeuty jest stosunkowo nowa dla naszego społeczeństwa, to zauważalny jest rozwój tej działalności. Także coraz większa ilość instytucji społecznych i samorządowych docenia rolę psychologów. Wzrost ilości gabinetów powoduje możliwość znalezienia oferty terapeutycznej, dopasowanej do wymagań osoby chcącej skorzystać z pomocy. Jednak żadna z tych zmian nie zostałaby przyjęta przez społeczeństwo, gdyby nie wzrost świadomość Polaków, którzy coraz częściej dostrzegają znaczenie psychoterapii. W dużym stopniu jest to zasługą mass mediów, które w ostatnich latach często bazują na wiedzy psychologów i psychoterapeutów. Do rzadkości należą programy informacyjno - społeczne, w których nie zabiera głosu psycholog. W większości pism kobiecych i nie tylko z powodzeniem prezentowane są rubryki typu: " psycholog radzi", "oczami psychologa" itp.
Jak widzimy, rola psychologii zdecydowanie wzrasta i coraz częściej zostaje doceniona. Miejmy nadzieję, że nurt ten będzie się wciąż utrzymywał i w końcu zrozumiemy, że korzystanie z usług psychoterapeuty nie jest niczym złym i staje się powszechnie akceptowane.
Bibliografia
1. M. Czubaj, Ranking wyższych uczelni, Polityka nr 34, 12.06.2007
2. E. Supińska art. "Psycholog zawód z przyszłością", www.kariera.pl/czytaj/809/psycholog-zawod-z-przyszloscia/
3. "Opinia społeczna na temat zawodów zaufania publicznego", www.cbos.pl

Smutny, lub co możemy nazwać "depresji", zdarza się każdemu z nas. Uczucie zazwyczaj mija po pewnym czasie. Jednakże, osoba z zaburzeniami depresyjnymi - depresja kliniczna - uważa, że jego stan zakłóca jego codziennym życiu. Jego normalne funkcjonowanie podważa do tego stopnia, że zarówno on, jak i tych, którzy dbają o nim zostały dotknięte przez nią.

Według MediLexicon s Medical Dictionary, depresja to "stan psychiczny lub przewlekłe zaburzenia psychiczne charakteryzuje się uczuciem smutku, samotności, rozpaczy, niską samooceną i wyrzuty sumienia; towarzyszące objawy obejmują psychoruchową umysłowe (lub rzadziej pobudzenie), wycofanie z kontaktów społecznych, a wegetatywny kraje, takie jak utrata apetytu i bezsenność ".
Jakie są różne formy depresji?
Istnieje kilka form depresji (zaburzenia depresyjne). Zaburzeniami depresyjnymi i dysthymic zaburzenia są najczęściej.
Dużej depresji (depresja)
Czym jest depresja?
Zaburzeń depresyjnych jest również znany jako depresję. Pacjent cierpi z powodu kombinacji objawów, które osłabiają jego zdolność do spania, studiować, pracować, jeść i cieszyć działalności używał znaleźć przyjemne. Eksperci twierdzą, że depresją może być bardzo wyłączenie, co uniemożliwia pacjentowi z działa normalnie. Niektórzy ludzie doświadczają tylko jeden odcinek, podczas gdy inni mają nawrotom.

Dysthymic zaburzenia (dystymia)

Dysthymic zaburzenie jest również znany jako dystymii lub łagodną depresję przewlekłą. Pacjent cierpi na objawy przez dłuższy czas, być może tak długo, jak kilka lat, a często dłużej. Jednak objawy nie są tak rygorystyczne jak w depresji, a pacjent nie jest wyłączony przez nią. Nie może on jednak trudno normalnie funkcjonować i czuć się dobrze. Niektórzy ludzie doświadczają tylko jeden epizod w trakcie ich eksploatacji, a inne mogą mieć nawroty.

Osoba z dystymii może również doświadczać depresji, raz, dwa razy lub częściej w trakcie jego trwania. Dystymia może czasami przyjść z innymi objawami. Kiedy to robią, możliwe jest, że inne formy depresji są diagnozowane.

Depresja Psychotic

Kiedy ciężka depresja obejmuje omamy, urojenia, i / lub odbierania od rzeczywistości, pacjent może być zdiagnozowane z depresją psychotycznym.

Poporodowej depresji (depresja poporodowa)
Czym jest depresja?
Depresja poporodowa jest również znany jako depresji poporodowej lub PND. Nie należy mylić z 'baby blues', które mama może czuć się na bardzo krótki czas po porodzie. Jeśli matka rozwija epizodu dużej depresji w ciągu kilku tygodni od porodu to najprawdopodobniej ona opracowała PND. Eksperci uważają, że około 10% do 15% wszystkich doświadczeń kobiet PND po porodzie. Niestety, wielu z nich nie zdiagnozowane i cierpieć za długi okres bez leczenia i wsparcia.
Czym jest depresja?
Jakie są objawy depresji?
Depresja nie jest jednolite. Objawy mogą być odczuwane przez niektórych chorych, a nie przez innych. Jak poważne objawy są i jak długo trwają zależy od indywidualnej osoby i jej choroby. Poniżej znajduje się lista najczęstszych objawów:
Stałe uczucie smutku, lęku i pustki
Ogólne uczucie pesymizmu ustawia w (szkło jest zawsze w połowie pusta)
Osoba czuje się beznadziejnie
Osoby fizyczne mogą czuć się niespokojny
Poszkodowany może wystąpić drażliwość
Pacjenci mogą stracić zainteresowanie działaniami lub hobby, które kiedyś cieszyły
On / ona może stracić zainteresowanie seksem
Poziomy energii czuć niższe, zmęczenie zestawów w
Wiele osób z zaburzeniami depresyjnymi trudno się skoncentrować, zapamiętać szczegóły, i podejmować decyzje
Snu są zakłócone - osoba może spać za mało albo za dużo
Nawyki żywieniowe mogą ulec zmianie - może on / ona albo jeść zbyt dużo lub nie mają apetyt
Myśli samobójcze mogą wystąpić - niektóre mogą działać na tych myśli
Poszkodowany może zgłaszać więcej bóle, bóle głowy, skurcze, czy problemy trawienne. Te problemy nie lepiej z leczenia.
Więcej informacji na temat objawów depresji jest dostępny w naszym artykule Jakie są objawy depresji?.
Niektóre choroby towarzyszące, należy poprzedzić albo powodować depresję
Zaburzenia lękowe, takie jak zespół stresu pourazowego (post-traumatyczne zaburzenia stresowe), w OCD (obsesyjno-kompulsyjne), w fobii społecznej, zaburzeń lękowych uogólnionych i lęku napadowego często towarzyszą depresji.

Ludzie, którzy są uzależnieni od alkoholu lub narkotyków mają znacznie większą szansę posiadania depresji.
Czym jest depresja?
Depresja jest znacznie bardziej powszechne dla osób cierpiących na HIV / AIDS, chorób serca, udar mózgu rak, cukrzyca, choroba Parkinsona, i wielu innych chorób. Według badań, jeśli osoba ma depresję, a także inne poważne choroby jest bardziej prawdopodobne, że poważne objawy, a trudniej dostosować się do jego stanu zdrowia. Badania wykazały również, że jeśli ci ludzie mają depresję leczonych objawy ich choroby współwystępujące poprawy.
Co powoduje depresję?
Jesteśmy nadal nie wiesz, co powoduje depresję. Eksperci twierdzą, że depresja jest spowodowana przez kombinację czynników, takich jak geny danej osoby, jego środowiska biochemicznego, jego osobistych doświadczeń i czynników psychologicznych.

MRI (rezonans magnetyczny) wykazały, że mózg osoby z depresją wygląda inaczej, w porównaniu do mózgu osoby, która nigdy nie miała depresji. Obszary mózgu, które zajmują się myślenia, snu, nastroju, apetytu i zachowania nie wydają się funkcjonować normalnie. Istnieją również przesłanki wskazujące, że neuroprzekaźniki wydają się być z równowagi. Neuroprzekaźniki to substancje chemiczne, że nasze komórki mózgowe wykorzystują do komunikowania się. Jednak technologia obrazowania nie ujawnił dlaczego depresja stało.

Wiemy, że jeśli istnieje depresja w rodzinie danej osoby szanse na depresję rozwijających się są wyższe. To sugeruje, że istnieje powiązanie genetyczne. Według genetyków, ryzyko depresji pod wpływem wielu genów działających wspólnie z ochrony środowiska i innych czynników.

Straszne doświadczenie może wywołać choroby depresyjnej. Na przykład utrata członka rodziny, trudne relacje, fizycznych nadużyć seksualnych.
Co to jest leczenie depresji?
Depresja jest bardzo uleczalna - nawet w najcięższych postaciach. Im szybciej osoba traktowana jest bardziej skuteczne, że leczenie będzie. Badania wykazały również, że natychmiastowego leczenia, zmniejsza znacznie prawdopodobieństwo nawrotu.

Ponieważ niektóre leki i schorzenia mogą powodować takie same objawy jak depresja, trzeba dostać się do lekarza, aby wykluczyć te możliwości przed podjęciem badanie fizykalne. Będziesz mieć również wywiad i badania laboratoryjne. Kiedy lekarz, zazwyczaj GP (General Practitioner) w tym momencie, wykluczył stan zdrowia lub farmakologiczne przyczyny, będzie on albo przeprowadzić psychologiczną ocenę lub skieruje Cię do specjalisty zdrowia psychicznego.

Psychicznego specjalista zdrowia powinna przeprowadzić kompleksową ocenę diagnostyczną. Zostaniesz zapytany, czy istnieje w rodzinie depresji, jakie są twoje objawy i jak długo istniał, jak poważne objawy są. Zostaniesz również zapytany, czy spożywania alkoholu lub narkotyków, a czy miałeś jakieś myśli samobójcze.

Jeśli zdiagnozowano u jakiejś formy choroby depresyjnej, będzie oferowane leczenie. Depresja może być traktowane z wielu metod, najczęściej są leki i / lub psychoterapii.Czym jest depresja?
Leki na depresję
Celem leków przeciwdepresyjnych jest stabilizacja i normalizacji neuroprzekaźników w mózgu (naturalnie występujących związków chemicznych w mózgu), takich jak serotonina, dopamina i norepeniphrine. Według różnych badań, że neuroprzekaźniki odgrywają istotną rolę w regulacji nastroju. Wiemy, regulują nastrój, ale nie jesteśmy dokładnie pewni, jak oni to robią.

SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny) są najnowsze leki przeciwdepresyjne, są również najbardziej popularne. Prozac (fluoksetyna), Celexa (citalopram) i Zoloft (sertralina) są leki z grupy SSRI.

SNRI (inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny) są podobne do SSRI. Effexor (wenlafaksyna) i Cymbalta (duloksetyna) są SNRI.

SSRI i SNRI są dzisiaj bardziej popularni od starszych typów leków przeciwdepresyjnych, głównie dlatego, że mają mniej skutków ubocznych. MAO (inhibitory monoaminooksydazy) i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne są przykłady starszych leków przeciwdepresyjnych. Niemniej jednak nowoczesne leki przeciwdepresyjne mają wpływu niektórych osób z niepożądanych skutków ubocznych. Dla osób, które doświadczają wysoki poziom nieprzyjemnych skutków ubocznych SSRI lub SNRI z, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub inhibitory MAO może być lepszym rozwiązaniem.Czym jest depresja?

W przypadku przyjmowania inhibitorów MAO trzeba być ostrożnym z diety i innych leków. MAO mieć potencjalnie poważne interakcje z niektórymi żywności i leków. Sery, wina i marynaty mają wysoki poziom tyraminy, które współdziałają z inhibitorami MAO - więc muszą być one unikać. Niektóre leki obkurczające naczynia mają również tyraminy w nich. Kiedy MAO współdziała z tyraminy pacjent może wystąpić znaczny wzrost ciśnienia krwi, co z kolei zwiększa ryzyko udaru mózgu. Jeśli lekarz przepisze MAO upewnij się otrzymać pełną listę żywności, leków i substancji należy unikać.

W większości przypadków pacjent nie zauważy żadnych naprawdę znaczących korzyści z przeciwdepresyjnym, dopóki nie został biorąc go za kilka tygodni. Ważne jest, aby kontynuować ich z tego powodu. Upewnij się, czy przyjąć je zgodnie z zaleceniami lekarza. Nawet jeśli czujesz się lepiej, nie zatrzymują się na leki, chyba że lekarz zaleci inaczej. Nie tylko leki przeciwdepresyjne pomagają czujesz się lepiej, ale także znacznie zmniejszyć ryzyko konieczności powtórzenia lub nawrót.

Pod nadzorem lekarza, jeśli nie puścić tego leku to zazwyczaj stopniowo. W większości przypadków twój organizm potrzebuje czasu na dostosowanie się do zmian. Mimo że lek przeciwdepresyjny podobno nie być wciągająca, jeśli przerywać je nagle mogą wystąpić bardzo nieprzyjemne objawy odstawienia. Wielu ludzi, którzy cierpią na depresję przewlekłą i nawracające kontynuować przyjmowanie leków na czas nieokreślony.

Jeśli znajdziesz jeden lek nie działa po kilka tygodni powiadomić lekarza i sprawdzić, czy może on cię na inną. Badania wykazały, że leczenie jest bardziej skuteczne, jeżeli pacjent przełączników z lekiem, który nie wydaje się działać na innym.
Jakie są skutki uboczne leków przeciwdepresyjnych?
Większość ludzi, którzy doświadczają skutków ubocznych znajdą one są łagodne i krótkotrwałe. Rzadkością jest dla pacjenta, aby mieć długoterminowe skutki, ale istnieją przypadki. Każda nietypowa reakcja wystąpienia należy zgłosić się do lekarza od razu.
Czym jest depresja?
Oto lista najczęstszych skutków ubocznych doświadczanych przez niektórych pacjentów zażywających SSRI lub SNRI:
Bóle głowy, na początku. Po jakimś czasie zniknie on.
Nudności. To samo zniknie po pewnym czasie.
Bezsenność. To może odejść po kilku tygodniach. W niektórych przypadkach zmniejszenie dawki może być konieczne.
Roztrzęsienie (pobudzenie).
U mężczyzn mogą wystąpić zaburzenia erekcji, opóźniona ejakulacja.
Zarówno mężczyźni jak i kobiety mają mniejsze libido i trudniej osiągnąć orgazm.
Oto lista niektórych skutków ubocznych doświadczanych przez niektórych pacjentów, którzy biorą trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych:
Suchość w ustach.
Zaparcia.
Opróżnianie pęcherza może być trudniejsze, strumień moczu może być słabszy. Człowiek z powiększeniem gruczołu krokowego może być więcej poszkodowanych. Jeśli trudno jest oddać mocz powiedzieć lekarzowi.
U mężczyzn mogą wystąpić zaburzenia erekcji, opóźniona ejakulacja.
Zarówno mężczyźni jak i kobiety mają mniejsze libido i trudniej osiągnąć orgazm.
Wizja może być rozmazany na początku. To zazwyczaj staje się lepsze.
Dzień senność na początku. To zazwyczaj odchodzi po chwili. Jeśli nie stać się senny nie prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn ciężkich.
W USA w 2005 roku FDA producenci leków przyjąć "czarnym polu 'tabliczkę ostrzegawczą na wszystkich leków przeciwdepresyjnych ostrzeżenia o możliwości wystąpienia myśli samobójczych lub próby popełnienia samobójstwa przez dzieci i młodzież, którzy biorą lek przeciwdepresyjny. Przegląd badań klinicznych z udziałem ponad cztery tysiące dzieci wykazały, że 4% dzieci i młodzieży, którzy brali leki przeciwdepresyjne myślał o lub próbował popełnić samobójstwo, w porównaniu do 2% osób w grupie placebo (nieaktywnego leku). Jednak nikt nie popełnił samobójstwa. Ostrzeżenie powiedział również, że te leki przeciwdepresyjne biorąc trzeba się przyglądać uważnie przez swoich lekarzy w ciągu pierwszych tygodni leczenia. Ostrzeżenie prosi pracowników służby zdrowia, aby zwrócić uwagę na znaki ostrzegawcze, takie jak depresja pogłębia, myślenie samobójcze lub zachowania, lub jakichkolwiek zmian w zachowaniu, które pozostają poza zwyczajne, takie jak bezsenność, pobudzenie, lub odstąpienia od normalnych sytuacjach społecznych. Ostrzeżenie stwierdza również, że członkowie rodziny i opiekunowie powinni być także poinformowani, że ścisła kontrola jest potrzebna, oraz do zgłaszania wszelkich zmian do lekarza.

Większość służby zdrowia i ekspertów na całym świecie uważają, że korzyści płynące z przyjmowania leków przeciwdepresyjnych w leczeniu dużej depresji i zaburzeń lękowych u dzieci i młodzieży przeważają nad ryzykiem.
Dziurawiec w leczeniu depresji
Dziurawiec jest rośliną, która rośnie w naturalnym środowisku. Jest puszysty i ma żółte kwiaty. Znany jest również ze swej naukowej perforatum Łacińskiej Hypericum nazw. Jest on używany przez setki lat w Europie w leczeniu łagodnego do umiarkowanego depresji, i stał się popularny w innych częściach świata. Niektóre badania wykazały, że dziurawiec może być tak samo skuteczne jak leki przeciwdepresyjne w leczeniu ciężkiej depresji ("ziele dziurawca Pomaga niektórych pacjentów z dużą depresją"). Jednakże, może on także działać niekorzystnie, jeśli pacjent przyjmuje niektóre inne leki (dziurawiec osłabia Efektywność przeciwnowotworowego leku).
Psychoterapia w leczeniu depresji
Psychoterapia wykazano, aby pomóc ludziom z wielu form depresji. Psychoterapia prowadzona jest przez wykwalifikowanego psychoterapeuty. Pomaga pacjentowi problemów życiowych. Celem psychoterapii jest "zwiększenie jednostki samopoczucie i zmniejszyć ich subiektywne poczucie dyskomfortu." (Wikipedia). Psychoterapia jest również znany jako "terapię rozmowy".

Psychoterapeuta ma na celu poprawę zdrowia psychicznego pacjenta (klienta), stosując różne techniki oparte na empirycznych relacji budowlanych, dialogu, komunikacji i zmiany zachowań.

W zależności od potrzeb pacjenta, leczenie może trwać od dziesięciu do 20 tygodni, lub znacznie dłużej. Istnieją dwa główne rodzaje psychoterapii:
Terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) - pomaga pacjent zmienia swój negatywny sposób myślenia i zachowania. Te negatywne style mogą przyczyniać się do depresji.

Terapia interpersonalna (IPT) - pomaga pacjentowi przez niespokojne relacjach osobistych, które mogłyby być spowodują nasilenie depresji.
Większość ekspertów twierdzi, że dla pacjentów z łagodną do umiarkowanej depresji psychoterapii może być wszystko co jest potrzebne. Jednak dla osób z dużą depresją, kombinacja leków i psychoterapii jest zazwyczaj bardziej skuteczna. Według różnych badań, młodzież lepiej reagować na kombinacji leków i psychoterapii.
Terapia elektrowstrząsami (ECT) w leczeniu depresji
Istnieją pacjenci, którzy nie poprawiają za pomocą leków, psychoterapii, lub kombinacji obu. ECT, termin, który wstawiany "terapię szokową" jest czasami przydatne na depresję oporną na leczenie. ECT poprawiła się znacznie w ciągu roku i ma przynieść znaczne korzyści dla niektórych pacjentów. Działania niepożądane, takie jak utrata pamięci, splątanie i dezorientacja generalnie odejść nie długo po zakończeniu leczenia jest podawany.

Depresja zrozumienie
Objawy, symptomy, przyczyny i Pomoc

Czując się od czasu do czasu jest normalną częścią życia. Ale kiedy pustka i rozpacz chwycić i nie odejdzie, może to być depresja. Więcej niż tylko tymczasowy "bluesa", upadki depresji sprawiają, że trudno funkcjonować i cieszyć się życiem tak, jak kiedyś. Hobby i znajomi nie interesują lubisz kiedyś, jesteś wyczerpany przez cały czas, a dopiero się przez cały dzień może być przytłaczająca. Kiedy jesteś w depresji, co może czuć się beznadziejna, ale pomoc i wsparcie można uzyskać lepsze. Ale najpierw trzeba zrozumieć depresję. Nauka o depresji, w tym jego objawy, symptomy, przyczyny i leczenie-jest pierwszym krokiem do pokonania problemu.

Czym jest depresja?

Wszyscy przechodzimy przez wzloty i upadki w naszym nastroju. Smutek jest normalna reakcja na życiowych zmagań, niepowodzeń i rozczarowań. Wiele osób używa słowa "depresja", aby wyjaśnić te rodzaje uczuć, ale depresja jest czymś więcej niż tylko smutek.

Niektórzy ludzie opisują depresję jako "mieszkający w czarną dziurę", lub mające poczucie zbliżającej się zagłady. Jednak niektórzy ludzie z depresją nie smutny wcale, że mogą czuć się martwe, puste i apatyczny, czy mężczyźni w szczególności, mogą nawet odczuwać gniew, agresywne i niespokojne.

Jakiekolwiek objawy, depresja różni się od zwykłego smutku, ponieważ ogarnia swój dzień na dzień, życie, zakłócając zdolność do pracy, uczyć się, jeść, spać i bawić. Uczucia bezradności, beznadziei i bezwartościowości są intensywne i nieubłagany, ze niewiele, jeśli w ogóle, ulgę.
Czy jesteś w depresji?

Jeśli identyfikujesz się z kilkoma z następujących objawów, a oni po prostu nie odejdzie, być może cierpi na kliniczną depresję.
nie możesz spać lub śpisz za dużo
nie można koncentrować się lub okaże się, że wcześniej łatwe zadania są teraz trudne
czujesz się beznadziejna i bezradna
nie można kontrolować swoje negatywne myśli, bez względu na to jak bardzo starasz
straciłeś apetyt lub nie możesz przestać jeść
jesteś o wiele bardziej drażliwy, zapalczywy, czy agresywny niż zwykle
jesteś zużywa więcej alkoholu niż normalny lub wykonywania innej lekkomyślnego zachowania
masz myśli, że życie nie jest warte życia (O pomoc natychmiast, jeśli tak jest)
Oznaki i objawy depresji
Czym jest depresja?
Depresja różni się od osoby, ale są pewne objawy. Ważne jest, aby pamiętać, że objawy te mogą być częścią życia zwykłych upadków. Ale im więcej masz objawy, tym silniejsze są, a im dłużej już trwał, tym bardziej prawdopodobne jest to, że masz do czynienia z depresją. Gdy objawy te są przytłaczające i wyłączania, to gdy nadszedł czas, aby szukać pomocy.

Typowe objawy depresji
Poczucie bezradności i beznadziei. Ponure perspektywy, nic nigdy się lepiej i nic nie można zrobić, aby poprawić swoją sytuację.
Utrata zainteresowania codziennych czynności. Brak zainteresowania byłych hobby, rozrywki, działalności społecznej, czy płeć. Straciłeś zdolność do odczuwania radości i przyjemności.
Apetyt lub waga zmiany. Znacząca utrata masy ciała lub przyrost masy ciała, zmiana więcej niż 5% masy ciała w ciągu miesiąca.
Spać zmiany. Albo bezsenność, szczególnie budzi we wczesnych godzinach porannych lub oversleeping (znany również jako hipersomnii).
Złość i rozdrażnienie. Uczucie pobudzone, niespokojne, a nawet przemocy. Twój poziom tolerancji jest niski, Twój temperament krótki, a wszystko i każdy dostaje na nerwy.
Utrata energii. Uczucie zmęczenia, powolny i fizycznie wyczerpana. Całe twoje ciało może czuć się ciężkie, a nawet małe zadania są wyczerpujące lub potrwać dłużej.
Self-wstręt. Silne poczucie bezwartościowości lub winy. Jesteś ostro krytykować siebie za postrzeganych wad i błędów.
Reckless zachowanie. Angażować się w zachowania eskapistycznym takie jak stosowanie używek, hazardu kompulsywnego, prowadzenia lekkomyślnego lub sportów niebezpiecznych.
Problemy koncentracyjnych. Kłopoty skupienie, podejmowania decyzji, czy zapamiętywanie rzeczy.
Niewyjaśnione bóle i bóle. Wzrost fizycznych dolegliwości takich jak bóle głowy, bóle krzyża, bóle mięśni i bóle żołądka.
Depresja i samobójstwo Czym jest depresja?

Depresja jest głównym czynnikiem ryzyka samobójstwa. Głęboka rozpacz i beznadzieja, że idzie w parze z depresją mogą czuć samobójstwo jak jedyny sposób ucieczki od bólu. Myśli o śmierci lub samobójstwie są poważnym objawem depresji, więc podejmować żadnych samobójczych Dyskusja lub zachowanie poważnie. To nie tylko znak ostrzegawczy, że osoba myśli o samobójstwie jest: to wołanie o pomoc.
Znaki ostrzegawcze o samobójstwie to: Mówienie o samobójstwie lub krzywdzenia samego siebie
Wyrażając silne poczucie beznadziejności lub uwięzienia
Niezwykłe zaabsorbowanie śmiercią lub umierającego
Działając lekkomyślnie, jakby mieli chęć śmierci (np przyspieszenie przez czerwonych świateł), wzywające lub odwiedzając ludzi pożegnać
Pierwsze sprawy w kolejności (rozdaje cenne rzeczy, wiążąc się luźne końce)
Mówiąc takie rzeczy jak "Każdy będzie lepiej beze mnie" lub "Chcę stąd wyjść"
Nagłe przejście z ich niezwykle przygnębiony do działania spokojna i szczęśliwa

Rodzaje depresji
Czym jest depresja?
Depresja ma wiele kształtów i form. Różne rodzaje depresji mają unikalne symptomy, przyczyny, i efekty. Wiedząc, jaki rodzaj depresji masz może pomóc w zarządzaniu objawy i uzyskać najbardziej skutecznego leczenia.
Ciężka depresja

Ciężka depresja charakteryzuje się niezdolnością cieszyć się życiem i przyjemność doświadczenia. Objawy są stałe, od umiarkowanego do ciężkiego. Nieleczona depresja zwykle trwa około sześciu miesięcy. Niektórzy ludzie doświadczają tylko jednego epizodu depresji w życiu, ale częściej, depresja jest powracającym schorzeniem. Jednakże, istnieje wiele rzeczy można zrobić, aby wesprzeć swój nastrój i zmniejszyć ryzyko nawrotu.
Dystymia (nawracające, łagodna depresja)

Dysthmia jest typem przewlekłego "low-grade" depresji. Dni więcej niż nie, czujesz łagodnie lub umiarkowanie depresję, choć może masz krótkie okresy normalnego nastroju. Objawy dystymii nie są tak silne, jak objawy depresji, ale one trwać przez długi czas (co najmniej dwa lata). Te przewlekłe objawy sprawiają, że bardzo trudno jest żyć pełnią życia lub pamiętać lepsze czasy. Niektórzy ludzie doświadczają dużych epizodów depresyjnych na szczycie dystymii, znane jako "podwójną depresją." Jeśli cierpisz na dystymii, możesz poczuć się jak zawsze w depresji. A może uważasz, że ciągły niski nastrój jest "po prostu jaki jesteś." Jednak dystymia mogą być traktowane, nawet jeśli objawy poszły nierozpoznana lub nieleczona przez wiele lat.
Sezonowe zaburzenie afektywne (SAD)

Jest powód, dlaczego tak wiele filmów i książek przedstawiać deszczowe dni i sztormowej pogody jak ponury. Niektórzy ludzie popadają w depresję jesienią lub zimą, kiedy pochmurne dni są częste i światło słoneczne jest ograniczone. Ten rodzaj depresji nazywa sezonowe zaburzenia afektywne (SAD). Sezonowe zaburzenie afektywne jest bardziej powszechne w północnych klimatach i młodszych osób. Jak depresja, sezonowe zaburzenia afektywne jest uleczalna. Terapia światłem, leczenie, które polega na ekspozycji na jasne światło sztuczne, często pomaga złagodzić objawy.
Czym jest depresja?

Co to jest depresja? Czym jest depresja?
Jak mogę uzyskać pomoc na depresję?

Większość ludzi nie czułem się smutny lub przygnębiony. Uczucie depresji może być normalną reakcją na straty, życiowe zmagania lub rannych samoocenę.

Ale kiedy uczucia intensywnego smutku - w tym uczucie bezradności, beznadziejności i bezwartościowe - ostatnie dni do tygodni i uniemożliwiają normalne funkcjonowanie, depresja może być coś więcej niż smutek. To może być bardzo dobrze depresja kliniczna - leczyć schorzenia.
Czym jest depresja?

Według DSM-IV, ręcznego stosowane do diagnozowania zaburzeń psychicznych, depresji występuje wtedy, gdy masz co najmniej pięć z dziewięciu następujących objawów jednocześnie:
obniżenie nastroju przez większość dnia, szczególnie w godzinach porannych
zmęczenie lub utrata energii niemal każdy dzień
poczucie bezwartościowości lub winy prawie codziennie
zaburzenia koncentracji, niezdecydowanie
bezsenność lub nadmierna senność (nadmierne spanie) prawie codziennie
znacznie zmniejszył się odsetek lub przyjemność w niemal wszystkich działaniach niemal każdego dnia
nawracające myśli o śmierci lub samobójstwie (nie tylko obawiając się śmierci)
poczucie niepokoju - znany jako pobudzeniem psychoruchowym - lub być spowolniona - opóźnienie
znaczna utrata masy ciała lub wzmocnienia (zmiana więcej niż 5% masy ciała w ciągu miesiąca)
Jak długo te objawy muszą być obecne, zanim zostaną zdiagnozowane jako depresja?

Z wielkiej depresji lub klinicznych, jeden z głównych objawów jest albo obniżony nastrój lub utrata zainteresowań. Dla rozpoznania depresji, objawy te powinny być obecne przez większość dnia bądź codziennie lub prawie codziennie przez co najmniej dwa tygodnie. Ponadto objawy depresji muszą powodować znaczne cierpienie lub upośledzenie. Nie mogą być spowodowane bezpośrednim działaniem substancji, np. narkotyków lub leków. Nie mogą one być wynikiem uwarunkowań medycznych, takich jak niedoczynność tarczycy. Wreszcie, jeśli objawy występują w ciągu dwóch miesięcy od utraty bliskiej osoby, nie będą one zdiagnozowane jako depresja.